Ik ben in december eerst bij fietser.be langs geweest voor een testrit met WAW, maar ik was toch net iets te breed aan de dijen om echt comfortabel in de WAW te passen. Kort erna ben ik ook bij velomobiel.nl langs geweest om daar de Strada te testen, zodat ik het verschil tussen WAW en Strada goed zou leren kennen. De Strada voelde meteen aan zoals ik van mijn velomobiel zou wensen. Er bleek ook een tweedehands Mango te staan, en omdat die redelijk nauw verwant was aan de Strada heb ik die ook eens getest om te weten of een Mango ook kandidaat kan zijn. Deze stond wel niet op mijn maat afgesteld omdat dat nogal omslachtig is met de isomo vulling. Rekening houdende met dat euvel vond ik dat de Mango mij ook wel best kon bekoren, ook al leek ie wat trager dan de Strada.
Na enkele dagen heb ik de knoop doorgehakt en besloten de tweedehands Mango te nemen omdat dat toch een stevige besparing is tegenover een nieuwe Strada, en als eerste velomobiel een fonkelnieuwe pakken kan nadelig zijn ivm beginnersfouten. De Mango was goedkoper dan wat ik meestal op internet vond, en had dan ook nog eens een uitgebreide forensuitrusting: 3x9 versnellingen, 2 koplampen met 2 batterijen plus nog een bijgemonteerde lamp aan de spiegel met aparte batterij, elektrische claxon. Een versatile dakje heb ik overwogen, maar uiteindelijk toch niet genomen omdat men toch niet graag heeft dat ik met de velomobiel ga werken als die echt nodig is.
De Mango is een van de eerste uit Groningen, de body zelf zou nog van velomobiel.nl zijn. De vorige eigenaar heeft er een ruime 30000 km mee gedaan. Nu is het mijn beurt om door te gaan naar de magische grens van 100000 km
Vorige week heb ik eindelijk de eerste echte rit kunnen maken, toen was de sneeuw hier eindelijk weg. Rit 1 gaf overigens meteen aan waarom een enkelzijdige ophanging ook achteraan leuk kan zijn: kapotte band.Nu alleen opletten dat ik niet te rap van stapel loop en mijn lichaam de kans geef om velomobielsterkte te bereiken
De plaatjes onder mijn schoenen staan nu eindelijk goed, jaren met een scheef plaatje aan de linkse kant gereden op de koersfiets zonder er maar iets van te merken. De testrit met de WAW was al voldoende om die asymmetrie duidelijk te maken.
Dat heeft mij aardig doen verschieten, waardoor ik marathon plus had aangeschaft voor in de volgende winterperiode. In de zomer heb ik eerst een perfect moiree getest die op zich goed reed, maar na enkele duizenden km opeens canvasbreuk op een plek waar ik eerder lek was gereden door een steentje. Het profiel was nog maar half opgereden. Door andere vergelijkbare verhalen vind ik deze band te onbetrouwbaar. Daarna een half jaar marathon plus omdat het winterhalf jaar is, en een lekke band op onverlichte wegen in het donker vind ik maar niks 