eeuwige reiziger schreef:
scuri schreef:
Hier ziet men hoe de EU-wetgever alles door mekaar klutst: e-tussenvormen deelt men maar liefst op in 3 categorieën en daarbinnen gaat men énkel ondersteuning (pedelec) nog eens vermengen met autonoom kunnen voortbewegen (e-bike). De reden daarvoor is dat men zitten foefelen heeft op hoog niveau. Alle landen, alle consumenten, alle 'tussenfietsers', het milieu, de duurzaamheid, de mobiliteit, de nationale wegcodes 'zitten' er nu 'mee'. Dank u, EU-hypocrieten die dansten naar de pijpen van de autolobby.
Is dat allemaal niet een beetje teveel azijn? Ik wil best geloven dat de Europese richtlijnen vanuit bepaalde perspectieven geen schoonheidsprijs verdienen, maar is het allemaal echt zo erg zoals je het voorstelt? Hoe anders had je het wel geregeld gezien? Welke wettelijke status had jij toegekend willen zien aan de elektrische fiets? Op welke wijze werd er dan best omgegaan met snelle pedelecs die tot 35, 45 of zelfs nog vlugger kunnen gaan?
De azijnpissers zijn de EU-burocraten, niet ik.
Ik ben zo vrij de contouren te schetsen van hoe ik het zie. Het is de eerste maal dat iemand daar geïnteresseerd (?) of verwonderd (?) naar vraagt, dus al een proficiat daarvoor.
De wetgever moet in een regelgeving zich niet bezighouden met economische drijfveren; men laat anders het economisch leven de wet dicteren. Deze visie is niet onbelangrijk en qua stimulering duurzame mobiliteit zelfs essentieel. De wetgever moet ook het geestesleven (onderwijs, wetenschap, studie, onderzoek, cultuur, kunst, ...) compleet vrij laten. Dit ter inleiding.
Een elektrisch rijwiel verdeel ik onder in:
1) enkel elektrische trap/spierondersteuning: compleet nieuwe e-tussenvormen; spierkracht is essentieel
2) autonome ondersteuning, ook al is er reeds 1) aanwezig = brommers
Men krijgt aldus al een duidelijk onderscheid tussen pedelec en e-bike.
Over 1) ga ik verder, 2) interesseert me niet want nogal altmodisch.
Die e-tussenvormen zou ik nogal vrij maken: twee, drie, vier wielen, who cares. Het zijn géén fietsen, maar ook géén brommers (dus van àlle elektr. fietsen maak ik tussenvormen hetgeen de facto correcter). Geen COC-plicht, niet direct een nummerplaat - hoogstens een speciaal kleintje voor gans de EU uniform. Wel een verplicht framenummer die in een EU-database moet - is nl. meer diefstalwerend.
Eens die globale tussencategorie gemaakt, kan men technisch differentiëren binnen die categorie, ngl. het twee, drie, vierwielers zijn - dit vanuit veiligheidsoogpunt (niet vanuit commercieel oogpunt). Experimenten enz. kunnen dan aantonen dat er iets moet zijn rond massa, lengte/breedte, stabiliteit, spiegels, bel/toeter, verlichting (ik opteer voor in een 'kassement' - is dialect sorry, geen miserie met allemaal die slechte fietslampjes) - noem maar op. Veiligheidseisen samenbundelen die nu over verschillende regelgevingen verspreid (!) liggen, ik zeg maar iets: over de accu en e-motor.
Rond snelheidsbeperking: ik vind dat snelheid primordiaal op de baan moet geregeld worden. Ja, dan kan men zeggen: dat is gevaarlijk. Ja, dat is NU gevaarlijk in ons gevaarlijk Vlaanderenland omdat wij helemaal niet voorbereid zijn op die nieuwe duurzame technologie: er zijn de smalle of zelfs onbestaande inefficiënte fietswegen en er is de autorijbaan. Voor duurzame mobiliteit moet men dus de infrastructuur aanpakken: brede banen waar die e-tussenvormen mogen op zoeven. Desnoods (neen, het zal zo moeten) vormt men autorijbanen om. Die banen krijgen uiteraard snelheidslimieten.
Dat is nu realiteit en ook de hypocrisie: wielrenners kennen geen snelheidslimieten, auto's evenmin, maar alles met e-ondersteuning moet in de bankvijs op het vehikel zélf. Maar moeten e-tussenvormen dan onbeperkt kunnen vliegen? Wel, men moet 'snelheids'veiligheidsmarges inbouwen, maar dat doet men met élk vehikel he: ook een auto mag niet op een onveilige manier gemaakt worden! Zelfs een fiets niet! Een auto die de lucht in kan vliegen mag niet, en dat bestààt werkelijk, waardoor de fabrikant bv. de vorm moet aanpassen met spoiler en dies meer. Maar als - ik zeg maar iets - blijkt dat men een overkapte trike maakt die à 200 km/h kan vlammen, dan zal de constructeur deze zo veilig moeten bouwen dat deze als vanzelve... een voertuig wordt. Het zijn gewoon de wetten van de fysica, mechanica... Als men écht nieuwe duurzame mobiliteit wil, dan zal men een pak van de infrastructuur moeten omvormen en dan is het niet ondenkbaar dat er i.d.d. e-velomobielen zullen kunnen zoeven met een e-ondersteuning aan 80 km/h - op infrastructuur die ervoor is aangelegd, of beter: omgevormd uit de gewone miljoenen km's banen die we hebben. Dus een velomobiel met e-trapondersteuning van 1000W, daar heb ik in principe geen problemen mee. Als het maar veilig blijft. Het lijkt me op het eerste zicht logisch dat een velomobielconstructie of een overkapte trike veiliger is dan een e-fiets op twee wielen. Toekomstgericht betekent dit dat overkapte trikes, velomobielen en aanverwanten meer kans hebben om de markt te veroveren want van nature uit veiliger en beter bestand tegen weersinvloeden. Er zal ook zo samenwerking komen tussen auto-industrie die een enorme know how heeft en o.a. de velomobielsector. (Concurrentie hoort in mijn visie niet thuis in het economisch leven, énkel in het geestesleven).
Ik heb er wél problemen mee als het ding ook maar 10 km/h autonoom kan rijden: brommer. Ik zou wel toelaten: stapvoets (bvb. 3 km/h) autonoom rijden, dat is bedoeld om een zwaardere last een duwke te geven vanuit stilstand (dat bestaat nu al op een aantal e-fietsen: men stapt naast de fiets, even aan de gashendel en men krijgt de fiets zo in beweging). Bovendien: door deze visie zullen brommers een klein segment worden, men kan andere eisen stellen alover wegcode, milieu, enz. Auto's zullen baan ruimen.
Ik ben ervan overtuigd dat heel wat mensen op die manier naar het werk zouden willen komen: met een trike of quad beschermd tegen weersinvloeden, ondersteund tot xx km/h, op mooie brede voor hen bedoelde banen (omgevormd vanuit de bestaande autorijbanen). Denkt men zich in wat dit kan teweeg brengen: duizenden trikes waar kinderen in kunnen, voldoende ruimte voor boodschappen, noem maar op. En misschien zelfs meer plaats voor groen. Weg met stank, lawaai, ... Er zijn geen mirakels i.v.m. energie op onze aardbol: het menselijk lichaam is de meest efficiënte machine.
Ik ken de grote contouren maar ik heb niet de technische know how om die vehikels veilig te laten ontwerpen. Dat is voer voor techneuten en experts, die evenwel objectief (vandaar 'vrij geestesleven') moeten kunnen ontwerpen en adviseren. Anderzijds kunnen 'architecten' veilige wegen uitdenken, juristen kunnen de wegcode herwerken - noem maar op. Maar een visie moet er staan, zonder dat is alles kansloos.
Ik heb dus een zekere 'visionaire' kijk op de zaken. Maar niet minder realistisch. Als men wil kan men NU al beginnen met infrastructuuromvorming, met instelling van e-tussenvormen, met herbekijken wegcode: binnen vijf jaar hebben we duizenden km's specifieke banen... want: ze liggen er al.
Maar er is geen moed, er is geen durf, er is geen creatief denken, men blijft op de bestaande paadjes rijden en men vraagt zich angstig af wat voor risico's die gevaarlijke e-mobielen toch zullen meebrengen. Terwijl men niet beseft dat een auto die aan 120 km/h rijdt, do fice gevaarlijk is of kan zijn, we onze eigen gaskamers creëren en vele auto-ongevallen met menselijke drama's - dag in dag uit.