BRM 300 km Orchies op zondag 24-04-2005

[Gast]

Ik parkeer mij ongewild liggend voor het helverlichte lokaal van Velo Club Orchies (Fr.). Letterlijk, want ik ga er zijdelings en grondelings bij liggen. Ik kan niet meer. De regen valt mij in het gezicht, ik staar naar omhoog in een omlaag gerichte schijnwerper, ik zie druppels op mijn bril, ik zie schimmen, ik ben doorweekt, ik heb verlamde armen en benen, geen kracht meer om op te staan.
Ik heb goesting om te blijven liggen. Maar taak volbracht. Jack is back.
Het is 22.20 u. Vanaf 06.00 u reeds in het geweer. 309 km. Effectieve rijtijd 14.14 u. Gemiddelde 21,90 km/uur.
Dus twee uur verloren onderweg aan vanalles en nog wat. Controle, zoeken naar de juiste departementale, drie keer kort verkeerd rijden, een beetje in de kant plassen en zelfs in het bos de grotere boodschap doen. Dat hoort er allemaal bij. WC-papier niet te vergeten.

Ik steek de deur van het lokaal open en krijg een warm onthaal van een tiental randonneurs die naverpozen en -vertellen over hun tocht. Wat een hechte fietsersfamilie.
Le vélo couché est là, en daar zijn ze oprecht blij mee. Dat meen ik. Ik krijg meteen een Leffe voor de neus en de nodige interesse om mijn welzijn.
Het doet mij goed vast te stellen dat er tussen BRM-bukfietsers geen concurrentie bestaat met andere soorten fietsers zoals ik. De meesten kennen mij ondertussen al van mijn vorige vier tochten. Het ging dan wel om 200 km, maar vandaag voor de 300 km was het afwachten. Hoe ging de vélo couché het er vanaf brengen? En er was steeds een zekere bezorgdheid om mijn thuiskomst. Niet omdat ik met een ligfiets rijd, maar omwille van mijn fysieke capaciteiten. Die gemeende bezorgdheid heb ik onderweg bemerkt met de meeste andere rijders, zelfs al heb ik ruim 200 km alleen gereden met korte tussenpauzes van onderlinge ontmoetingen op controleplaatsen.
Ten slotte is BRM geen competitie onder mekaar, maar uitsluitend competitie met zichzelf. Oprechte vriendschap onder mekaar is dan niet ver weg. Je moet dan wel eerst mekaar leren kennen.

[Ward De Meyer]

Proficiat, daar kan ik maar enkel respect voor hebben

[Duckjibepete]

nen dikke proficiat P! Je geraakt toch gerecupereerd voo het treffen hé!

[Gast]

Nee Peter. Ik ben met dienst en kan onmogelijk meedoen. Op de duur is het op mijn werk wisselen omdat er omgewisseld is en er opnieuw gewisseld moet worden.
De eerstvolgende keer is op 08 mei tijdens de toertocht in Dendermonde. Veel succes toegewenst.

[eeuwige reiziger]

Proficiat, daar kan ik maar enkel respect voor hebben

Inderdaad, een heel mooie prestatie. Echt niet voor mij weggelegd.