Zondag 8 Augustus 2004
Drongen – Lokeren 30 km
Eindelijk was het zover. Na lang te twijfelen van wanneer en naar waar we zouden gaan dit jaar zijn we er dan toch uit gekomen het is Nederland geworden. Het plan was om eerst de kust van Nederland af te rijden en dan via het binnenland terug te keren. Later bleek dat we met dat plan iets te optimistisch zouden geweest zijn, maarja.
Op zondag 8 augustus zijn we vertrokken. Aangezien het nog Lokerse feesten waren hebben we afgesproken bij Mathias. Zo konden we s’avonds nog eens naar de Lokerse feesten en het vuurwerk gaan.
s’middags met Wim van bij mij thuis vertrokken naar Lokeren. Het was effen wennen om weer met bagage te rijden, na een tijdje gingen we goed vooruit. Nadat we het industriegebied van gent uit ging het goed vooruit en waren we snel in lokeren. Daar aangekomen hebben we kennis gemaakt met de moeder van Mathias die ons zeer vriendelijk heeft onthaald en meteen wat te drinken heeft aangeboden.
Mathias was nog niet thuis omdat hij op het laatste moment nog zijn kot moest gaan leeg halen. Ward, die al een hele tijd voor ons was toegekomen is mee gaan helpen met het leeg halen van zijn kot.
Rond een uur of 6 zijn de verhuizers dan toegekomen en nadat ze de auto’s hebben leeg gehaald is Mathias de bbq beginnen aansteken.
Na een uurtje ongeveer, wanneer de bbq warm genoeg had zijn we beginne eten. Het was allemaal zeer lekker, bedankt alleszins voor het lekkere eten. Daarna zijn we naar de het vuurwerk gaan kijken en nog naar de Lokerse feesten geweest. Het was allemaal zeer plezant en tegen een uur of half 4 lagen we in onzen nest. Dat beloofde voor de volgende morgen.
Maandag 9 Augustus 2004
Lokeren – Gapingen 82 km
Na onze nachtelijke avonturen op de Lokerse feesten zijn we er niet echt in geslaagd om vroeg te vertrekken. Rond een uur of 8 hoorde ik Ward al uit men tent kruipen. Kon hem niet echt ongelijk geven want het was enorm warm in mijn tent, ik had echter nog niet veel goesting om uit men tent te kruipen en bleef nog wat nadoezelen. Rond een uur of 9 werd ik dan ook wakker. Mathias en Wim, die in de schaduw stonden lagen nog goed te maffen, blijkbaar had Ward van de zus van Mathias wat strips van Kiekeboe gekregen, en daar was hij verdiept in aan het lezen. Effen later bood de moeder van Mathias ons aan te douchen, waar we maar al te graag op in gingen.
Ik denk dat het een uur of 11 was toen we beweging hoorden in de tent van Mathias en Wim. En ja hoor, ff later gingen de tent open en zagen we 4 kleine oogjes naar buiten komen. Na een lekker ontbijt zijn we dan toch eindelijk op onze fietsen gesukkeld en vol goede moed vertrokken naar Nederland. Na de laatste 20 km Belgische wegen lachte het fietsparadijs Nederland ons toe. Zalig was dat, dat Nederlandse fietspad. Een wereld van verschil met hier in België. Op weg naar Breskens, op een zalig fietspad, waar we de boot richting Vlissingen zouden nemen werd Wim in volle vlucht gestoken door een of ander insect, na ff te hebben gestopt om te kijken of alles oke was maar weer aangezet en naar de boot van Breskens gereden. Nadat we over gezet zijn met een snelle catamaran zijn we richting Middelburg gefiets naar M5. Wim zijn voorband was dringend aan vervanging toe. Bij M5 aangekomen bleek de winkel toe te zijn, dan maar morgen terug komen e. In Middelburg hebben we nog wat inkopen ingeslagen en dan zijn we doorgereden naar Gapingen waar we een camping wisten zijn. Daar aangekomen bleek de camping volledig volzet te zijn. Hebben dan maar een beetje medelijden opgewekt en we kregen uiteindelijk nog een plaatsje naast een grote caravan. Na lekker te hebben gegeten zijn we in onzen nest gekropen.
Dindag 10 Augustus 2004
Gapingen – Ouddorp 57 km
Na het gebruikelijke ochtendritueel rond een uur of elf op onze fietsen gesukkeld. We waren nog maar juist uit de camping gereden toen het begon te druppelen. Na wat gevloek hebben we onze regenjassen aan gedaan en vertrokken. Wim was al wat vroeger weg omdat hij nog naar middelburg achter een bandje moest gaan. We hadden afgesproken om op de Vrouwenpolder. Daar aangekomen was er nog niemand te bespeuren. We zijn op de dijk gereden en daar gewacht en ff naar het standbeeld van vuur en water (of wat was het nu weer Mathias?) gekeken en afgevraagd wat nu juist kunst was, (erg eh!) na een tijdje te hebben gewacht zagen we een ligfietser afkomen, alleen was het Wim niet, het was iemand die ook met een zephyr reedt. Effen later na een smsje naar wim om de juiste lokatie door te geven van waar we stonden zagen we wim afkomen. Hij was onderweg nog eens gestopt in gapingen om te schuilen voor de regen, zullen wij maar op de dijk staan in de regen en wind eh
. Nu Wim een nieuw bandje had, konden we volop door rijden over de dijk, langs Neeltje Jans. Doordat het al een ganse tijd aan het regenen was, en de honger stilaan de kop op stak, hebben we besloten om in een bakkerij een broodje te consumeren en ons wat op te warmen. Na het lekkere broodje de weg verder gezet in de regen. Plezant was anders. Na een tijdje hebben we besloten om in ouddorp te overnachten, we waren tenslotte doornat en moe, en ook niet veel goesting meer om in de regen te blijven rond hotsen. Op de camping daar aangekomen hebben we de tenten op gezet en zijn Ward en Wim achter eten gereden voor de avond. Later op de avond hebben we nog een klapje gedaan met onze overburen, vader en knappe dochter, die ook met de fiets op schok waren en de volgende dag richting delft gingen rijden. Woensdag 11 augustus 2004
Ouddorp – Katwijk 99,9999 km
Schoon weer vandaag, dat beloofde dus.
Op gestaan rond een uur of 9 en de boel opgeruimd en vertrokken. Ze voorspelden goed weer vandaag, dus werd het tijd dat we een beetje opschoten. En ja hoor, het ging behoorlijk vlot tot de middag. Eten gekocht in Brielle en ook daar terplaatse gegeten. Na het eten weer aangezet, maar ik voelde dat mijn fiets verdacht aan het trillen was. Effen gestopt, en geïnspecteerd. Op een of andere manier was er een bobbel in mijn voorband gekomen waardoor mijn voorwiel allesbehalve rond was. Noodgedwongen moesten we een nieuwe voorband zien te vinden want hetgeen dat er nu op lag vertrouwde ik voor geen haar meer. Na wat te hebben rondgevraagd in Brielle zijn we naar een fietsenwinkel gestuurd in het centrum maar daar hadden ze deze maat banden niet. Daar zijn we doorverwezen naar een ligfietswinkel een beetje verder, maar daar was er ook niemand thuis. Een vriendelijke meneer kwam ons vertellen dat de eigenaar op vakantie was, maar dat er een beetje verder nog een grote fietsenwinkel was, die zeker dat type band zou hebben. Uiteindelijk zijn we daar nog geraakt en hebben we het bandje kunnen vervangen. Het eerste wat ik opmerkt nadat ik terug vertrok, was dat de rolweerstand van deze band stukken hogere was, dan het oude bandje. Nuja, het belangrijkste was dat ik verder kon fietsen. Effen later zijn we onze overburen van in de camping in Ouddorp weer tegen gekomen en hebben daar nog effen mee gepraat. We moesten ons juist laten over zetten, ideale gelegenheid dus. Daarna hebben we nog de duinen van nederland onveilig gemaakt, en ons ergerlijk geïrriteerd aan de drempels die men had aangelegd op de duinpaden. Het max dat ik erover kon rijden was een 12 km/h. Wat daar juist de bedoeling van was, is me niet echt duidelijk, wel waren ze enorm irritant.
Rond een uur of zeven zijn we in katwijk aangekomen en het werd stilaan tijd om een camping te zoeken. Effen later hebben we een camping gevonden en konden we de tenten opzetten en achter eten gaan. Wanneer Mathias en Wim terug kwamen met het eten wist ik dat we veel gingen moeten eten. Het was wel heerlijk die spaghetti die we daar hebben gemaakt! Het werd stilaan laat, en zijn dan maar gaan slapen. Hadden een schone dag achter de rug, zonder regen dan nog wel, hopelijk ging het morgen ook zo zijn, maar….
Donderdag 12 Augustus 2004
Katwijk – Alkmaar 85 km
…. Toen ik volgende ochtend wakker werd, zag ik de bui al hangen. We hebben nog net onze tent droog kunnen afbreken en douche kunnen nemen, en wat achter de kiezen gestoken, maar daarna begon de regen met bakken uit de lucht te vallen. Maar ja, we moesten door rijden, en hebben dan maar onze vesten aan getrokken en op onze tanden gebeten. We hadden nog enkele km’s duinen voor de boeg en daarna was het weer gewone weg. De LF1 route werden we stilaan beu in deze slechte weersomstandigheden, vooral om dat ze ons gepast en ongepast over zand en grindpaatjes stuurden waar we zelf en onze fietsen heel smerig van werden. Na een overzet hebben we dan ook de LF 1 route vaarwel gezegd en langs de grotere wegen gereden. Doordat het constant aan het regenen was, zakte ons moraal tot een dieptepunt, en hebben we eerst besloten om de tocht enorm in te korten en langs de afsluitduik te rijden die ons naar lelystad leiden. Even voorbij Alkmaar en de zoveelste stortbui die we over ons kregen hebben we (met spijt in het hart) dan maar besloten om een punt achter de reis te zetten. De meeste kleren waren nat, het moraal zat op een enorm dieptepunt en er was ook geen verbetering in de weersvoorspellingen. We zijn dan maar naar Alkmaar gereden om daar met de trein naar huis te sporen. Nederland kan dan misschien een schoon fietsland zijn maar zeker niet als het regent. Dan verandert het schoon fietsland in een ware nachtmerrie. Hopelijk kunnen we onze tocht later nog voort zetten wanneer ze voor 100% zekerheid schoon weer voorspellen. Anders zal het toch Frankrijk zijn en blijven, of een ander land met beter weer garantie!
Foto's zijn te bekijken op http://www.gentseliggers.tk en doorklikken naar toertochten -> Reis Nederland in dropbox, waar verslag staat, onderaan link volgen voor de foto's
