HPV Ligfietsers

Bjorn, afwaswater hebben ze overal nodig he, velomobielen wat minder

Dag aan dag, drie jaar geleden. Als je een mens al eens terugblikt, lijkt het altijd wel alsof de tijd pijlsnel voorbij gaat. Ik herinner me nog als gisteren dat Chris bij me thuis kwam om de Versatile te testen. Na een lange, aangename babbel, gaf ik de Versa met vertrouwen uit handen. Wel een beetje bezorgd, maar ja, wat wil je...?! Daar ging Chris dan met de Versatile voor een wat langere proefrit. Gekscherend zei m'n vrouw toen: "Ja, daar gaat-ie dan. Die zie je niet meer terug!" Chris kwam natuurlijk wel terug, met een ongeschonden velomobiel en een gelukkig hart. De Versatile beviel hem overduidelijk.

Een jaar later was zijn geluk ongetwijfeld nog veel groter. Toen stond de Versatile voor z'n deur.

http://www.gentseliggers.net/forum/viewtopic.php?t=5001

Die prachtige 'orka' wou ik wel eens van dichterbij bekijken! Een tochtje tot Lier in de vakantieperiode, dat was het plan. 2009 ging voorbij, maar er geraken lukte me niet. Je weet wel, "tussen droom en daad..."

2010 moest wel lukken. Het toeval hielp ons een handje. Net toen ik naar Lier wou afzakken, liet Chris me weten dat hij met z'n Versatile de tocht Lier-Oostduinkerke wou maken (en de week erna in omgekeerde richting). Meer dan tweehonderd kilometer! Voorwaar een mooie prestatie! Dus vatten we het plan op dat we samen een stuk van het traject zouden afrijden. 'n Klein Versatiletreffen dus!

Gisteren was het dan zo ver. Afspraak in Oudenburg. De dag begon al goed: 's ochtends potje koffie, babbeltje met de wederhelft, niet echt gehaast te vertrekken... Resultaat een half uur later dan gepland voor de voeten op de trappers stonden. De regen gutste ondertussen uit de hemelsluizen. Gieten! Bakken water! Nu kon de Ekoihelm met vizier weer eens bewijzen wat hij waard was (en inderdaad, ik geef hem tien op tien). In volle galop naar Brugge. Chris belde dat ook hij al gestart was. Oei, dan moet ik toch nog wat vlugger als ik tijdig in Oudenburg wil geraken. Machines! Volle kracht vooruit!

Nabij Oudenburg zag ik in de verte op het jaagpad een zwart-witte verschijning naderen. En dan gingen we samen op weg. Samen rijden is toch van een andere dimensie dan alleen een tocht afrijden. Zelfs al praat je elkaar niet omver, toch geeft het in stilte samen fietsen geruststelling. Onze tocht was een voortdurende afwisseling van droge en zelfs heel natte momenten. Ondanks het slecht jaargetij kruisten verbazend veel trekkers ons pad.

Dan ons door Brugge geloodst. Brugge, fietsstad. Jaja, op papier ongetwijfeld. Als je functioneel wil fietsen en dan de grote assen neemt, rij je eigenlijk over een waar fietspadmuseum, van de jaren vijftig tot onze tijd. Onderweg hadden we al een cafeetje willen opzoeken, maar die bleken allemaal gesloten. Ook op 't Zand waren de meeste zaken nog dicht. Na nog een flinke rit vonden we in het dorpje Sint-Joris dan toch iets wat open was. 'n Echt volkscafé. Groen geverfde muren, vergeelde en afgeschenen wielerfoto's uit de jaren tachtig, en, niet te vergeten, een bord met de wettekst "ter beteugeling van de openbare dronkenschap" uit 1939. In heel kleine lettertjes. Wie leest dat? Als je nuchter bent, heb je geen zin dat te bekijken. En als je dronken bent, kan je het zeker niet meer lezen! De rustpauze deed deugd, de trappist ook.

Recht naar Gent langs de Brugse vaart. 'n Mooie route, maar als je het geheel eens afrijdt van Oostende tot Gent zie je toch dat er geen samenhangend beleid wordt gevoerd. Je vindt er langs het kanaal de meest uiteenlopende breedtes, bestrating, overgangen... van het jaagpad. In die zin zou Vlaanderen toch iets van Wallonië kunnen leren, waar ze met de RAVeL jaagpaden in een groter geheel willen opnemen. Niet dat het daar het beloofde land is, maar als het goed mag het ook wel eens gezegd worden...

Bij Vinderhoute hebben we dan eens de tijd genomen de Versatiles met elkaar te vergelijken (juist een droog moment! ). Kleine, maar toch aangename verbeteringen. Alleen vond ik de schijfrem achteraan niet zo'n positief gegeven. Schijfremmen zijn toch tamelijk gevoelig bij vuil weer. Bij een velomobiel wil je toch zekerheid.

Langs de kanaalzone dan naar Gent Dampoort. Veel verbaasde blikken in de volksbuurten daar! Bij de Dampoort moesten we dan de weg zoeken naar Destelbergen... Voorwaar een moeilijke klus! Gewoon het station voorbij en rechtdoor. Daarvoor hebben we natuurlijk een GPS! In Destelbergen een welkome stop bij een oom van Chris, een kraninge zeventiger die nog iedere dag langeafstanden gaat fietsen, onlangs de Alpe d'Huez bekom en enkele jaren geleden nog de marathon liep. Hoefje af. Zullen wij dat nog doen als die jaren er aangekomen zijn?

Daarna was het tijd afscheid te nemen. Chris had nog heel veel kilometers voor de boeg; ik besloot langs het kanaal tot Beernem te rijden waar ik die dag bij het jaagpad had aangesloten. En zo sloot ik die dag af met bijna tweehonderd kilometers. Vermoeid, maar gelukkig.

ik denk dat jij een boek moet schrijven, een kennis van zilt, tarc , heeft zijn verslagen ook verzamelt in een boekje en dat tegen drukkosten verkocht aan zijn kameraden. heb dat hier wel ergens in de verhuisdozen steken

spruitje schreef:ik denk dat jij een boek moet schrijven, een kennis van zilt, tarc , heeft zijn verslagen ook verzamelt in een boekje en dat tegen drukkosten verkocht aan zijn kameraden. heb dat hier wel ergens in de verhuisdozen steken

Kijk, een voordeel voor de leden van de Gentse Liggers! Een boek vol met mijn geleuter.

Teveel eer trouwens, want ik weet waar dergelijke boeken meestal eindigen (een familielid heeft ook z'n romans in eigen beheer uitgegeven en aan de hele familie versleten...): in een doos. Jammer genoeg vaak in de doos voor oud papier.


Hier zijn dan de enkele fotootjes van de zeldzame droge momenten van ons nat avontuur:

http://picasaweb.google.com/10860826857 ... egNaarLier#

Zoals elk jaar stond er eind juli ook nu weer een week Oostduinkerke gepland met de familie. Al enkele maanden - sinds mijn knieën redelijk goed "meewerken" - droomde ik er van om met de Versatile naar daar te fietsen.
Een beetje spannend plan toch wel: de langste tocht die ik al (een paar keer) had gedaan, was de 40km van Lier tot Brasschaat - voor een feestje bij mijn zus en schoonbroer - en 's avonds terug.
200km naar ODK (en een week later terug) is dan direct een pak meer...
Ik heb in mei en juni 's avonds mijn gps-route gepland, met behulp van de routeplanner van fietsnet voor de basisroute en - vooral - Garmin Basecamp op mijne Mac om de route te verfijnen en zoveel mogelijk over jaagpaden te leggen.
Ook ben ik in mei en juni dikwijls 's morgens gaan fietsen, deels om het eerste deel van de route te proefrijden, deels om mijn knieën te testen en te versterken.

Uiteindelijk was de grote dag daar: op donderdag 22 juli om 7u ben ik vertrokken. De eerste 60 à 70 km ging heel vlot: prima jaagpad en de knieën voelden goed aan. Wel een half uur oponthoud gehad aan het veer in de buurt van Hamme: volgens mijn kaart zou daar een brug zijn (of zo had ik het toch geïnterpreteerd) en zou ik gewoon de Schelde kunnen oversteken. Niet dus, wachten op het veer, overleggen met de veerman of de fiets op de boot zou geraken en vooral of de fiets niet te breed zou zijn om aan de overkant over de loopplank aan de kant te trekken. Maar goed, dat is uiteindelijk zonder problemen gelukt. Ik heb wel besloten om te proberen om op de terugweg bruggen te gebruiken in plaats van veerponten.
Maar ergens na Dendermonde begon de echte ellende en die duurde tot Schellebelle: heel slecht wegdek (versleten asfalt of beton); onderbroken jaagpad (wegens werken bv.; en zonder bewegwijzerde omleiding: "trek uw plan"); erg verzakt wegdek waardoor je met een trike of velomobiel heen en weer geschud wordt. Het resultaat: in Schellebelle aangekomen, was mijn fut op en mijn knieën (slijmbeurzen en kraakbeen) deden pijn. Na Schellebelle was het wegdek wel een pak beter, maar het lukte me niet meer om een normale snelheid te maken: ik reed zelden sneller dan 20km/h.

In Brugge een ietwat langere tussenstop gemaakt op een terrasje in de buurt van het Minnewaterpark. Daar heeft mijn fiets - terwijl ik 10 meter verder mijne koffie dronk - weer veel "bekijks" gehad en werd hij ook meermaals gefotografeerd. Je ziet ook de handen van veel mannen jeuken om de fiets eens open te doen en ook met hun handen te "kijken", maar het bleef bij kijken en "jeukende handen". Toen ik nadien door het Minnewaterpark fietste, werd ik zelfs gefilmd; ik heb dan natuurlijk eens vriendelijk gewuifd!

Na Brugge was het beter met mijn knieën, maar begonnen mijn voetzolen pijn te doen. Dit werd allengs erger en toen ik - om 22u, dus na 15 uur onderweg geweest te zijn; veel langer dan ik verwacht had - aankwam in Oostduinkerke, kon ik bijna niet meer duwen op de trappers. Toen ik Veurne doorreed (ongeveer 10km voor ODK) vroeg een jongen van tien jaar die naast me kwam fietsen "Meneer, waarom rijdt die fiets zo traag? Is dat dan wel een leuke fiets?".
Gelukkig was na aankomst de pijn snel voorbij - of toch veel beter.

Deze tocht heeft me enkele dingen geleerd (die waarschijnlijk evident zijn voor elke lange-afstandsfietser): ik moet bij zulke lange tochten veel rustiger vertrekken en meer tijd nemen om mijn benen (en knieën) warm te fietsen, ook na een tussenstop; ik moet veel meer tussenstops nemen, bij voorkeur vóór ik last krijg aan voetzolen of knieën; ik moet een alternatieve route plannen tussen Schellebelle en Temse (gelukkig was mijne Mac mee - met de wagen weliswaar )

Vorige donderdag vertrok ik dan terug richting Lier. De dag ervoor had ik via sms nog met Eeuwige Reiziger afgesproken om elkaar tussen Nieuwpoort en Brugge tegemoet te rijden en dan zouden we samen verder fietsen en onderweg een terraske doen.
Ergens in de buurt van Oudenburg zie ik in de verte een gele Versatile: de Eeuwige!
Ik denk dat we eerst nog 10 of 15 minuten hebben staan babbelen (ik zelfs in bloot bovenlijf) eer we doorhadden dat dit gezelliger zou zijn op een terras met ne koffie of een pint of zo.
We hadden echter pech: we hebben zeker 5 tavernes-met-terras geprobeerd, maar allemaal dicht: te vroeg of op reis. Uiteindelijk hadden we toch succes in een buurtkroeg. Stefaan heeft twee Leffes gedronken en daar had ik ook wel zin in, maar ik dierf niet goed: zou ik de trappers nog wel rond krijgen als ik stevig "getankt" had? Twee koffies dus voor mij; 'k was wel jaloers op Stefaan met zijne Leffe
Terwijl we daar zaten, zijn ook de eerste stortbuien uit de hemel gevallen. Toen we uiteindelijk vertrokken, was het nog niet helemaal gestopt met regenen, maar 't was al heel wat minder.
We hebben nog enkele stevige stortbuien moeten trotseren, maar dat viel eigenlijk heel goed mee; ik vond het zelfs plezant om in de striemende regen te fietsen. In de velomobiel worden immers je benen niet nat en koud van de regen. Alleen je hoofd en bovenste deel van je borstkas worden doornat, maar dat geeft juist een heerlijke verfrissing (moet ik eindelijk eens niet mijn plantenspuit gebruiken om af te koelen ). Het Versatile-dakje ga ik waarschijnlijk niet meer gebruiken, of misschien nog in de winter als het zou sneeuwen.

Ik had een korte tussenstop gepland bij mijn tante en nonkel in Destelbergen; "korte", dat was buiten de gastvrijheid en spraakvaardigheid van mijn tante gerekend: anderhalf uur hebben we van haar gastvrijheid mogen genieten. 't Was reuze gezellig, maar om weg te geraken, hebben we bijna onbeleefd moeten zijn (allez, ikke toch, Stefaan zou oprecht geïnteresseerd hebben blijven luisteren en babbelen, maar ik wou écht wel verder...).

Daar scheidden onze wegen zich: Stefaan terug richting Ruiselede, ik verder richting Lier. Jammer, niet alleen omdat samen fietsen heel plezant was, maar ook omdat het dan toch duidelijk beter gaat, zowal qua snelheid als mentaal!
De alternatieve route die ik had uitgestippeld, viel heel goed mee: veel beter wegdek en niet te veel vertragingen door verkeerslichten of zo.
Het ging dan ook veel beter met mijn knieën en voeten: van mijn voeten heb ik helemaal geen last meer gehad, en van mijn knieën ook zo goed als niet. Ik heb wel om het uur, maximum twee uur, gestopt en dan telkens een vijf minuten rond gestapt. Tijdens mijn laatste tussenstop - ik was wat stram en stijf en wat voorover gebogen aan het rondstappen rond mijn fiets - zei een vrouw me die voorbij fietste "Soms is een gewone fiets wel een pak makkelijker he meneer!?!" Wist die mevrouw veel, dat ik al bijna 200km had gefietst. Toen ik enkele minuten later verder fietste, haalde ik haar in aan een snelheid van 30km/h. Ze had me al zien aankomen en was sneller beginnen fietsen om me bij te houden, maar ze heeft me met een beteuterd gezicht moeten laten passeren.

Om 20u was ik thuis, zonder pijnlijke voeten of knieën. Blij dat ik de uitdaging had aangegaan...

Ik herinner me nu dat Crash-Quest-Dummy (die ik al een paar keer ben tegengekomen vlak bij hem thuis in Duffel) me onlangs voorstelde om samen eens een tour te rijden. Toen leek me de 60km die hij voorstelde, nog vrij lang, maar ondertussen lijkt zo'n afstand me wel te doen.
Dat moet er toch eens van komen dan!

Ik kijk er al naar uit om volgend jaar opnieuw deze tocht te doen! En om opnieuw met Eeuwige af te spreken en om weer samen te fietsen!

De afgelopen tijd zijn de vragen naar informatie over de Versatile (of zijn opvolger, de Orca, zo je wilt) maar blijven toestromen. Ondanks zijn relatieve onbekendheid blijft de velomobiel dus toch de nieuwsgierigheid prikkelen. Dieter (trikelover) vroeg me eens de sterke en zwakke punten van de Versatile op te lijsten. Ligchris heeft dat al grotendeels gedaan, al kan er heus nog het een en ander bij het lijstje aangevuld worden.

Wordt vervolgd.

eeuwige reiziger schreef:Wordt vervolgd.

Jan is bevallen van twee, heel uitgebreide en bijzonder lezenswaardige bijdragen over de Orca, de opvolger van de Versatile. Dit na een testrit in Dronten, waar hij de gelegenheid had met een e-Orca rond te rijden.

Heel interessant leesvoer!

http://metdefietsonderweg.blogspot.be/2 ... rit-1.html
http://metdefietsonderweg.blogspot.be/2 ... rit-2.html

't Is nog niet gedaan: vandaag publiceer ik deel 3 (slot) en dan volgt een balans van de drie tests, met de eWAW, eMango en eOrca.

CapoJan schreef:'t Is nog niet gedaan: vandaag publiceer ik deel 3 (slot) en dan volgt een balans van de drie tests, met de eWAW, eMango en eOrca.

Als zand stromend door de vingers gaan de jaren ongemerkt voorbij. Ondertussen rijdt Jan tot zijn grote tevredenheid met Orca, de opvolger van de Versatile, rond. Zijn blog blijft een niet aflatende bron aan interessante informatie. Niet alleen over velomobielen trouwens.

Toch maar eventjes ook de verwijzing geven naar het derde deel. Beter (heel) laat, dan nooit...

http://metdefietsonderweg.blogspot.be/2 ... sluit.html

Volgende week heb ik de E-Orca exact twee jaar. Volgende week zal ik er maar liefst 25000 km mee afgelegd hebben. En de Orca doet het helemaal zoals verwacht.
Op de blog volgt natuurlijk een overzichtje, maar nu ga ik eerst nog wat lol beleven aan door de wind rijden

CapoJan schreef:Volgende week heb ik de E-Orca exact twee jaar. Volgende week zal ik er maar liefst 25000 km mee afgelegd hebben. En de Orca doet het helemaal zoals verwacht.

Dat klinkt goed. Ik twijfelde er niet aan dat het tussen de Orca en jou een goed huwelijk ging worden.

CapoJan schreef: Op de blog volgt natuurlijk een overzichtje, maar nu ga ik eerst nog wat lol beleven aan door de wind rijden

En ook een klets regen, zeker?! Hier stonden de hemelsluizen de afgelopen uren toch flink open.

eeuwige reiziger schreef:En ook een klets regen, zeker?! Hier stonden de hemelsluizen de afgelopen uren toch flink open.

Stralend blauw is niet het juiste woord, maar er zit behoorlijk wat blauw in de lucht, gecombineerd met wat wolkenslierten. Regen? Vandaag nog niet gezien. Veel fietsers ook niet: teveel wind, vermoedelijk (en feestdagen, dus vakantie voor velen).