Naar aanleiding van Personalia; gestart door graddus open ik ook maar even een draadje. Waarschuwing... ik kan soms best lang van stof zijn... zo ook deze keer.
Woonachtig in Zwolle, Nederland.
Hoe ben ik aan het ligfietsen geraakt?
Ik ben nu een aantal jaar werkzaam in het onderwijs. Het eerste jaar werkte ik in Steenwijk. Dat was 42 km van huis en 'dus' deed ik het elke dag met de auto. Ligfietsen? Ach, vast wel eens een keer 1 gezien maar nooit echt naar gekeken.
Het jaar daarop wisselde ik van baan, ik ging toen naar een school waar ik nu nog steeds werk. Die ligt zo'n beetje 12 kilometer van huis.
Ik deed (en doe nog steeds) niet aan sport en kwam weinig buiten. Een fraaie combinatie voor ongezond leven. Gezien de acceptabel korte afstand besloot ik 's zomers maar eens op de (buk)fiets naar m'n werk te gaan. Dit is me enorm tegengevallen. Last van m'n edele delen, polsen etc. Verder was (goh... geen wonder) m'n conditie verre van goed. Los van de conditie vond ik de overige kwalen (met name het geplette kruis) toch zodanig onaangenaam dat ik het fietsen maar achterwege liet.
Een tijd daarvoor was ik al eens op de FietsRAI geweest in Rotterdam. Daar zag ik wat fraaie dingen waaronder de Aerorider (ik vind hem tegenwoordig minder fraai dan ik hem destijds vond). Bij Challenge heb ik op wat fietsen gelegen (voor het eerst op een ligfiets). Ik moest toegeven, fraaie dingen die comfortabel liggen. Alleen die prijs...... die prijs.....
Toch maar niet.Tot ik dus besloot gezonder te gaan leven en dat fietsritje op m'n bukfiets me niet goed bevallen was.
Ik ben toen wat aan het zoeken gegaan naar ligfietsen. Flink wat dingen gelezen op internet, dingen uitgeprint e.d. Op school in de lerarenkamer zat ik op een gegeven moment met wat foldermateriaal en printeruitdraaien te klooien. Een collega van me zag dat en merkte op dat hij zelf ooit eens een ligfiets gebouwd had die op dat moment werkloos op de garagezolder stond. Ik mocht hem wel lenen. Tja.... zoiets kan je natuurlijk niet afslaan; gratis een ligfiets proberen.
Het betrof een Flevobike Bike. Dat was dus opnieuw leren fietsen; ik was daarop voorbereid want ik had ook daar al de nodige dingen over gelezen. Maar na 2 weken was ik vertrouwd genoeg om de afstand naar het werk (en weer terug) maar eens te proberen. Ik zeg vertrouwd genoeg omdat ik nog niet met losse handen kon/durfde te fietsen. Enigszins krampachtig ben ik naar het werk toe gefietst. Tjonge, als je nog niet vertrouwd bent met zo'n ding, leer je enorm veel spiergroepen in je lichaam kennen. De terugweg ging halverwege niet helemaal goed; er was een bout losgeraakt van het scharnier tussen voorvork en frame. Het voorwiel klapte onder de fiets weg. Of het asfalt mij ook hard geraakt heeft, weet ik zo niet meer. Wel weet ik nog dat een Flevobike met los voorwiel een gruwelijk F*CKding is om te verplaatsen, zeker met ook nog eens een schooltas achterop. Gelukkig hoefde ik nog geen honderd meter, toen kwam ik bij een huis aan. Met wat geleend gereedschap heb ik het wiel weer onder de fiets gemonteerd en heb ik mijn weg vervolgd naar huis; probleemloos verder.
Thuisgekomen merkte ik 's avonds en ook de volgende dag nog dat ik gebroken was.... Het evenwicht houden op dat ding heeft vrachten energie gekost. Maar dat was dan ook het enige. Ik had géén last van m'n nek, polsen of genitaliën..... Ondanks de inspanning vond ik het toch wel wat. Alleen het feit dat het ding voorwielaangedreven is, stond me toch niet helemaal aan. Dus verder zoeken.... Ik had bij de Fietsersbond al een boekje over ligfietsen met ook diverse modellen en koopadviezen besteld en helemaal doorgelezen (ik lees weinig... dat ik hem helemaal doorgelezen heb, zegt veel over m'n interesse). Lowracers leken me wel wat. Met name de Optima Baron vanwege de optie voor bagagedrager (die ik nodig zou hebben voor m'n schoolspullen). Ook de Optima Rider leek me wel wat.
Hier in Zwolle hebben we een fietsenzaak (daar had ik de bukker ook vandaan) die ook ligfietsen verkoopt. Dus ik daar naartoe met de vraag of ze een lowracer hadden staan; bij voorkeur Baron. Wat bleek, een vrij nieuwe Baron MET spatborden, bagagedrager, luxe reycoflexmat met lederen hoes stond daar te wachten op een nieuwe eigenaar. Ik vroeg of ik de fiets kon proberen. Het was redelijk laat op een zaterdagmiddag. De fiets werd van zolder gehaald (ze waren bezig met een verbouwing dus waren de fietsen even 'alternatief' opgeslagen). Even een klein rondje op het kerkplein gemaakt om te voelen hoe het was. Het was wel even wennen qua evenwicht in vergelijking met de Flevobike; ik was gewend met m'n benen evenwicht te houden dus die zwiepten ijverig heen-en-weer. Maar na een minuut of 2 was dat automatisme toch flink op de achtergrond gedrukt. De trapas stond alleen nog wel iets te ver weg om comfortabel te fietsen. Och..... geen probleem; de fietsenmaker haalt de neusbuis van de fiets en zaagt een stuk van zo'n 7 cm af, drukt de buis weer in de fiets, kort de ketting in en klaar... maatje WFvN.
Ik mocht de fiets meenemen naar huis om hem zondag te proberen.
Zondagochtend heb ik direct de schoolspullen achterop de bagagedrager gebonden en heb de route naar m'n werk afgelegd. Het weer was goed, het zonnetje scheen en ik 'vloog' naar m'n werk (uiteraard was er geen werk op zondag maar ik wilde gewoon precies weten wat ik aan de fiets had en dus de route gereden alsof ik naar het werk moest). Ook de terugweg ging voorspoedig. Hoewel ik nog lang niet gewend was aan de andere houding ten opzichte van bukfietsen, was ik erg vlot heen-en-weer. Ruim binnen anderhalf uur terwijl ik met de bukker op z'n minst een kwartier meer erover had gedaan. Dat beviel goed. Maandag terug gegaan naar de fietsenmaker en de fiets gekocht/betaald. (wij hebben hier een fietsenmaker die goed van vertrouwen is... een fietsenmaker waar ik dus graag kom)
Na een zomertje heerlijk fietsen kwam de herfst. Regenpak aan als het regende... dat beviel niet zo goed; ik kwam drijfnat aan op m'n werk... niet van regen maar van zweet. Maar goed, omkleden en opgelost. Mijn conditie was beter geworden. Mijn humeur ook.... tot ik op een gegeven moment gruwelijk op m'n plaat ben gegaan.... Het was glad geworden en niet ideaal meer voor ligfietsen. Direct had ik in de gaten dat een ligfiets op dat punt echt in het nadeel is ten opzichte van een bukker. De rest van het jaar/de winter heb ik de auto weer gebruikt. Ik had weer minder frisse lucht, minder lichaamsbeweging en een slechter humeur.... Conclusie: ik MOEST gewoon een oplossing.
In het voorjaar zag ik een tweedehands Flevo Alleweder op ligfiets.net staan voor een aardige prijs. Ik heb direct gebeld en heb de fiets diezelfde dag nog opgehaald. Er moest veel aan gebeuren maar na grootschalig onderhoud had ik een geweldige fiets. Eerst heb ik de zomer doorgereden in m'n 'nieuwe' Alleweder. Tjonge, dat is toch wel warmer dan de Baron. Maar de Baron heeft werkloos gestaan. Tot m'n vrouw ook wel eens op gelijke hoogte wilde fietsen. Dus de Baron op haar lengte afgesteld. Ze kreeg ook de smaak te pakken. De winter naderde, ik zat heerlijk droog en warm in m'n fiets. M'n vrouw was inmiddels ook verknocht aan het ligfietsen maar kreeg een vergelijkbare nare ervaring als ik... ze ging onderuit. Toen hebben we ook voor haar een andere fiets gekocht... De Optima Rider waar ik destijds voor mezelf naar had gekeken hebben we toen tweedehands gekocht. Later is er voor haar nog een nieuwe Hurricane aangeschaft, nog weer later mijn Baron ingeruild voor een nieuwe Fujin. Nu heb ik een Versatile besteld die mijn Alleweder gaat vervangen.
Heb ik ergens spijt van? Nja.... zoals velen maar van één ding.... dat ik er niet eerder aan het ligfietsen geslagen ben (een reden waarom ik best jaloers ben op jonge gasten zoals Ward... op zo'n jonge leeftijd al zo'n enorm belangrijk stuk wijsheid in pacht hebben. Jongen, geniet van die wijsheid
).Goed, dat is dus mijn ligfietsverhaal.
)
