HPV Ligfietsers

Tijdens een gesprek gisteren aan de sluisbrug ging het plots over de auto's die regelmatig op het -->fiets-wandelpad <-- rijden dat langs het arbedpark ligt.
Na verder op in gaan bleken het de velomobielen te zijn die ze aanzag als kleine auto's.
Verdere uitleg leerde haar dat het geen auto's maar rijwielen zijn en zich verplaatsen zoals een fiets (trappen die handel) en ze daar wel degelijk mogen rijden. Wat haar uiteindelijk wel ergerde is dat je ze niet hoort aankomen en ze soms vrij dichtbij en vrij snel (wat allemaal relatief is natuurlijk) passeren. En daar schrikt ze telkens weer van.
Ze vroeg ook of die dan even signaal kunnen geven als ze eraan komen. Ook omdat ze een hond heeft en ook al houdt ze die kort bij zich, als die plots ff uitwijkt naar links...

Het is natuurlijk 2-ledig.
Zij heeft blijkbaar graag dat er ff gerinkeld/getoeterd wordt als je langskomt.
Een ander schrikt zich een bult en springt een meter hoog en duikt zowat de gracht in, ...
Nog andere zijn kwaad als je begint te bellen (en blijft bellen als ze niet reageren: EJE JE BEL INGESLIKT).

Blijkbaar komen daar regelmatig velomobielen. Niet zo verwonderlijk, omdat het een uitvalsweg is om Gent te verlaten en een ideale en gemakkelijk bereikbare plek om een velomobiel eens uit te proberen startend van bij fietser.be.

Maar het is de eerste keer dat ik iemand ontmoet die uitdrukkelijk vraagt om even te laten horen dat je achterop komt.

Vooral toen ik pas een velomobiel had heb ik wel meer gemerkt dat mensen schrokken als ik ze voorbijstak. Nu probeer ik de situatie in te schatten: dat resulteert er in dat ik meestal gewoon even op de toeter druk. Ik denk dat men minder schrikt van de toeter dan van het voorbijsteken zonder signaal.

Tja, ik passeer geregeld op die plek: 't is voor mij een toegangsroute naar Gent. Meestal vertraag ik bij het inhalen of kruisen van voetgangers, indien ik schat dat de onderlinge afstand niet te groot zal zijn en al zeker indien er een hond bij is. Nu is het jaagpad daar niet echt smal te noemen, dus indien de wandelaar aan de zijkant loopt, kies ik de andere zijkant. Waarom dan bellen?
Soms ben ik het ook moe om de zoveelste wandelaar te passeren die nog maar eens denkt dat hij/zij helemaal alleen is op dat pad en pal in het midden flaneert. En als er dan nog een fietser van de andere kant komt ook: welke kant zal de wandelaar uit gaan? Wellicht weg van de fietser die in zijn/haar tegenrichting komt aangereden.

Natuurlijk: je moet niet aan +40 km/u langs de wandelaars razen, zeker niet indien je dezelfde richting uitgaat. Dat iemand dan schrikt, is maar logisch.

En wat dat toeteren of bellen betreft: die wandelaar vraagt dat en voor hem of haar is dat één keer, maar indien je dat voor elke passant moet doen, kun je beter je toeter continu laten werken, zeker op zondagnamiddag
Bellen of niet? Altijd een moeilijke kwestie.

CapoJan schreef:die nog maar eens denkt dat hij/zij helemaal alleen is

Dat is iets wat ze ook zei, maar dan veel meer algemeen.
Veel mensen denken dat ze alleen op de weg zijn en dat is helemaal niet zo.
Zelf bleek ze heel erg bewust te zijn van haar gedrag en het graag veilig te houden.

Maar het was leuk om eens te horen dat er wandelaars/weggebruikers zijn
die het niet erg vinden als achterkomende fietsers zich even melden.

Ze bleek zelfs een verzekering te hebben voor haar hond.
Ik dacht dat de familiale daar ook goed voor was.

Weet uit ervaring als je toetert/belt, dat de betreffende fietser eerst gekeken moet hebben waardoor ie begint te zigzaggen. En dat wil je natuurlijk ook niet.

Uit ervaring weet ik ook dat sommige in paniek geraken als ze een bel (of erger) horen.
Daardoor bijna een meter hoog springen of bijna letterlijk de gracht in jumpen.
Of erger, de linkse gaat naar rechts en de rechtse gaat naar links zodat je niet meer weet welke kant jezelf uitmoet.

Of zoals op weg naar Limburg vorig jaar:
Een fietser voor mij die iets teveel in het midden rijdt.
Ik bel: geen reactie.
Ik bel nog eens: geen reactie.
Ik bel nog eens: geen reactie tot ik bijna tegen zijn achterwiel aanrij,
gaat dan opzij en roept heel luid of ik de bel heb ingeslikt.
Tja wat moet je daar dan mee, ik vond het best om gewoon verder te rijden en niet te reageren.
Er klonk iets teveel frustratie in zijn stem.

Ik bel of toeter altijd even kort, voordat ik iemand passeer op een fietspad.

Als het een gewone straat is, dan doe ik dit eigenlijk bijna nooit.

Dit doe ik zowel met de Roeifiets als met de QuestXS.

Heel soms reageert iemand negatief op mijn belletje/toetertje.
Aan de reactie van de meesten meen ik toch te zien, dat ze het op prijs stellen.

Het klopt dat sommigen eerst achterom kijken, daarom bel/toeter ik altijd ruim van te voren

Vaak roep ik iets als "Let op, lage brede fietser, lage brede fietser!".
Meestal werkt dat (maar ik heb een luide stem en vaak nog wat lucht over). Mijn bel wordt echt niet gehoord, wel het gerammel van mijn Alleweder en alle extra's die ik er aan gehangen heb