Ik vrees dat het niet zo eenvoudig schaalt spruitje. Je moet ook nog de tijd hebben, zowel om te fietsen als nadien te herstellen. We zien wel hoe het loopt, meer dan mijn (uiterste) best kan ik niet doen in de poging om deze uitdaging tot een goed einde te brengen. Zonder twijfel kijk ik uit naar dagen met meer daglicht en warmere temperaturen. Dan hoef je bij wijze van spreken niet te roetsen, de fiets gaat vanzelf
.
Dag 30 en dag 31: De maand in schoonheid eindigen met een diagonaal
Je kan mijmeren over cijfertjes zoveel je wilt, je zal toch moeten fietsen. Het volledige gamma aan boekjes van de Belgische diagonalen ligt al enkele weken te poseren op mijn bureau. Iets voor langere en vooral zomerse dagen. Maar waarom zou ik niet algauw eentje fietsen in januari?
En zo geschiedde een veel te optimistische tekening van een koninklijke driehoek. Op de GPS en gereed voor vertrek. Met de eerste trein naar Oostende, daar een stempel zoeken. Even na acht uur 's morgens kon ik de rit aanvatten. De diagonaal zou mij van Oostende tot Maaseik leiden, via St Niklaas en Herentals. Alhoewel lijden ook wel kan in deze context. Het regende bij vertrek in Oostende en het zou blijven regenen tot na de controlepost in Herentals.
Na een half uurtje voel ik al nattigheid, de eerste druppels koude regen hadden reeds een weg gevonden naar mijn voeten. De keuze van zomerschoenen met een regenhoes (eerste maal in gebruik) was eentje van een moment van weinig verstand 's ochtends. Les geleerd, als je je een lange rit kan beklagen over natte en koude voeten. Na ruim 2 uur fietsen in de regen is een kopje koffie wel verdiend. Mijn gedachten zitten al bij opgeven, het is te ridicuul voor woorden om lange afstanden te fietsen in dit natte en koude weer. Tot St Niklaas moet ik hoe dan ook verder en van daaruit ken ik de weg naar huis via Temse - Mechelen.
St Niklaas bereikt en ik laat gauw een stempeltje zetten in mijn boekje voordat gedachten van opgeven de rest overmeesteren. Nu ben ik wel verplicht om tot Maaseik te fietsen! Een bekend stukje, via Temse, Zennegat, Lier en Albertkanaal tot Herentals. De 2e controle is bereikt, het hoeft geen uitleg dat ik helemaal nat en koud ben. De verleiding is groot om gewoon in het warme cafeetje te blijven plakken. Gelukkig wacht er mij reeds enkele kilometers verder, in Geel, een stop voor een avondmaal. Een (online) kennis bood mij spontaan een warme maaltijd aan bij het vertellen van mijn plannen. Een heerlijk, vegetarisch, bord met pasta gekregen en veel gezonde groenten. Mjammm, dat heeft deze uitgehongerde fietser enorm gesmaakt!
Er weer vertrekken was lastiger. Nog een 75 tal kilometer tot Maaseik. Ondertussen is samen met het vallen van de duisternis de lucht opgeklaard. Geen regen! Door het opklaren daalt het kwik erg snel tot enkele graden boven nul. Met mijn natte fietskleren is het een beetje bibberen en mijn doorweekte voeten worden stilaan ijsklompjes. Bij aankomst in Maaseik kan ik met moeite nog wandelen tot de warmte van een lokaal café, mijn voeten zijn zodanig gevoelloos van de koude. Een warme chocomel om te vieren dat de eerste diagonaal verreden is!
De grootse plannen worden op dat moment opgeborgen, er is geen mogelijkheid om de driehoek nog te rijden en weer in Oostende aan te komen voor 22u (laatste trein huiswaarts). Toch een beetje teleurgesteld in mijzelf. Enkele kilometers buiten Maaseik, langs de Zuid-Willemsvaart, zet ik mijn bivak voor de nacht op. Er staat gewoonweg 2 centimeter water in mijn radical zijtassen en de "dry-bags" met reservekledij schijnen ook minder waterdicht te zijn dat ik had gehoopt. Geen heerlijk warm en droog merino-shirt om de nacht in door te brengen
.
Gelukkig is mijn slaapzak nog droog en begin ik langzaam weer op temperatuur te komen in mijn bivakzak. Om onbekende reden alsnog erg slecht geslapen en naar mijn gevoel iedere 10 minuten wakker geworden. Eenmaal weer vertrokken op de fiets krijg ik mijzelf niet meer vooruit. Het wilt echt niet. Een combinatie van weinig en slechte slaap, uitputting door de koude en nattigheid en vooral mentaal ben ik helemaal op na een dag vechten tegen de elementen. Wanneer ik na een goeie 40 kilometer het station van Tongeren ontmoet is de keuze snel gemaakt om het gevecht tegen de tegenwind en regen te staken. Het toont weinig "Flandrien" en weer teleurstelling in mijn, mentale, kunnen.
Een leerrijk ritje. Enkele maanden weer (actief) fietsen is net te weinig voor zulke waaghalzerij tijdens gure dagen. De overige 13 boekjes liggen mij nog vol hoop aan te kijken op mijn bureau, al wacht ik verstandig op enkele dagen mooi weer
.
Dagtotaal 1: 273 km
Dagtotaal 2: 43 km
Januari: 2049 km
Jaartotaal: 2049 km